Na tej polanie pasą się sarny i jelenie .

- To już nie umiesz zabić demonów - spytała sama siebie - a może aniołów światła lub śmierci ? Teraz musisz polować na głupie zwierzęta ?
Weszła na polane i rzuciła mieczem w kark jednego z jeleni . Przemieniła sie w wilczyce . Po chwili z jelenia zostały tylko resztki . przemieniła się w siebie . miała krew na ubraniu , twarzy i rękach . wyjeła miecz i schowała . usiadła przy szczątkach wpatrując się w nie ze smutkiem .

Szedł przed siebie ze sztyletem w dłoni i ujrzał upadłą anielicę.

Siedziała nadal a ręce i ubranie miała we krwi . Patrzyła na szczątki . Wstała i stała przypatrując się nadal .
- Nic innego nie miałam do roboty - powiedziała na głos .

-Czy mi się zdaję, czy mówisz do siebie?-powiedział cicho stając obok anielicy.

Drgnęła i to trwało ułamek sekundy . Trzymała w ręce miecz i uderzyła w jego sztylet który trzymał w ręce .
- Czego chcesz ?! - syknęła
Nie miała humoru . Krew na jej rękach , mieczu i ubraniu wskazywała jasno . A tak na prawdę była smutna jak nigdy . Dobrze się składa pomyślała .

-Hej, hej, po co ta agresja?
Podniósł ręce do góry.

Opuściła miecz . Miała oczy dawno mokre od łez . Czemu ja tak płacze ?
- Nie lubię jak ktoś mnie zaskakuje . - powiedziała

-Barwna z ciebie postać...-wymruczał i schował sztylet.

Spojrzała na siebie i skrzywiła się z obrzydzenia .
- Przepraszam ale właśnie byłam na ... polowaniu .
Jakby to tak powiedzieć .

Odwrócił sie.
-Nigdy nie rozumiałem aniołów. Nawet tych upadłych.

- Spotkałeś nie tego anioła co trzeba
Nagle za nim stała nie anielica lecz wilk . A po chwili znowu dziewczyna . Uśmiechnęła się szyderczo .

-Być może-westchnął.

Poruszyła leniwie skrzydłem . Westchnęła i przyjrzała się chłopakowi
- A ty to kto tak wogóle ?

Założył kaptur i ukrył twarz w cieniu.
-Yahiro.

Przyjrzała mu się uważnie . Demon na sto procent .
- Myhym . Saphira jestem .

-Saphira...Myhym...

*szłam przed siebie skradając się cicho do ciemnych postaci*

Kojarzył skądś to imię.
[Tak Yahiro, ty chyba znasz wszystkich na tym świecie...
-Saphira...Ciekawe. Zresztą nieważne, naruszyłem spokój w twoich "mrocznych obrzędach", że tak to nazwę...

*Byłam coraz bliżej.Podkradałam się jak kot,abawiając się demonów.Wyciągnęłam sztylet...*

-Tylko się nie obraź. Nie lubię, kiedy ludzie się na mnie obrażają. Wtedy czuje się taki odrzucony...-mówił z ironią.

*Podeszłam wystarczająco blisko by zaatakować.Wyskoczylam zza drzewa z sztyletem w dłoni*

Usłyszał szelest i natychmiast sie odwrócił. Sztylet znajdował się już w jego dłoni.

*warknęłam z oburzenia.Jednak znałam  tą twarz,ale nie wiedziałam skąd.Moją uwagę przykuła anielica koło demona.
-Saphira?-krzyknęłam zdumiona.Tutaj każdy by ją rozpoznał

Słuchała tego w milczeniu . Również usłyszała szelest .
- Żadnych obrzędów tutaj nie prowadze możesz mi zaufać - uśmiechnęła się lekko . - a i nie czuj się odrzucony . Po prostu ... jakby ci to powiedzieć . Ja widze wiele rzeczy i tak cię nie informując ... wysłałam kruka na obserwacje ciebie . Wszystko widziałam . Rozmowę i pocałunek ... - wzdrgynęła się o tym że mu to mówi - więc widzisz .
Yahiro ... skąd ja znam to imię?!

Anielica... Ręce mu sie załamały. Miał ochotę ryknąć śmiechem.

- Co ty tutaj robisz ?! - krzyknęła ze zdziwieniem

*Nie myśląc rzuciłam się na demona*

Stanęła przed nim . Mimo że nic ją nie obchodził nie chciała żeby ktoś tu był ranny . Dostałą sztyletem w ręke ale mało się tym przejęła . Złapała hunter i odciągnęła ją lekko .
- Spokojnie ... - powiedziała

Upadł na plecy zdziwiony całym zdarzeniem.
-Agresywna kobieta-powiedział z uśmiechem wstając.

-Co ty nie powiesz-warknęlam zdenerwowana-czemu go nie zabijasz?

Sama też zadaje sobie to pytanie pomyślałam w myślach .
- Wydaje mi się ... że skądś go znam . Jest ... podobny do osoby którą kiedyś kochałam . - po co to mówisz !? przymknij się saf ! - ale to nie ważne . CHoć
Złapała hunter za ręke i pociągnęła w stronę zamku .
- Do ozbaczenia - powiedziała do demona
z.t

Czy ja ją znam...
-Cholera wie...
Schował sztylet i odszedł.

z.t

Wbiegła na polane . ZObaczyła leżącego jastrzębia .
- Fallen ! Nie !
Podbiegła do niego i złapała go na ręce . Był martwy .
- fallen .
Przytuliła jastrzębia .

Połozył jej dłoń na ramieniu.
-Ciekawe co się stało...

- Nie wiem ... ale ... jeśli dopadnę morderce nie będe mieć litości - powiedziałam groźnie

-Powodzenia Kei-mruknął do siebie.

Przytulała jastrzębia .
- Był ze mną od zawsze . Jedyna pamiętka po siostrze i bracie . Przyleciał zaraz po ich śmierci ...

-Teraz do nich wraca-powiedział cicho.

Wtedy zobaczyłą cień który umknął szybko do lasu .
- Kei ... - jej ręce zadrżały . Odłożyła jastrzębia - Kei jak cię dorwę to zabiję !

-Nie zdążysz-przytulił ją.-Jeśli go zaatakujesz będzie miał lepszy pretekst by cię zabić.

- Trudno - warknęłam - jestem nieśmiertelna . Zabije go i tak !
przytuliła go .

Zaśmiał się. Chciał wytknąć Saphirze jej głupotę, ale ostatecznie tylko się uśmiechnął.

Zobaczyła jak kei wychodzi z lasu . Gdyby nie to że yahiro mnie trzymła już dawno bym się na niego rzuciła .
- Ty ... - warknęła

-Co?-zdziwił się.

- Ty morderco ! - wydarłam się na keia - zabiłeś mi jastrzębia ! Najpierw zabiłeś mi rodzeństwo a teraz to ?!

Podszedł do nich z uśmiechem na twarzy. Pstryknął palcami i rozdzielił parę na kilka metrów.

Złapała za rękojeść miecza . Jednak go nie wyciągnęła póki co .
- Morderca ... nic dziwnego że cię nie chciałam !

-Skoro Yahiro jest taki idealny...
Jego uśmiech był taki... taki bez współczucia, przepełniony nienawiścią. Wyciągnął zatruty sztylet i przejechał delikatnie ostrzem po szyi złotookiego demona. Ten stał jak sparaliżowany i wodził za nim wzrokiem.

Zacisnęła zęmby . Nie złapała miecza . Po  prostu w biegu przemieniła się w wilka . Skoczyła prosto na Keia przyciskając go do ziemi i gryząc w ręke .

Sztylet zawisł w powietrzu. Złapał go za ostrze otwartą dłonią. w ułamku sekundy sztylet rozpłynął sie  czarnej mgle za pomocą jego mocy. Na trawę skapnęła kropla krwi.

Puściła ręke keia a zamiast tego zaczęła ściskać kłami jego szyję .
- Giń ! Dziw się dlaczego ciebie nie wybrałam ...

Poczuł jak go mdli. Ale nie na widok Keia. Spojrzał na prawą dłoń. Od kciuka do małego palca biegło wąskie rozcięcie, którego brzegi pozieleniały lekko i spływała z niego krew.

Spojrzała na yahiro . Puściła go i podbiegła do niego . Złapała go za ręke przemieniając się w dziewczynę .
- Yahiro ... - z jej oczu poleciały łzy .

-Ja nie umrę ale on już niestety tak-usłyszał za sobą głos Keia, który rozpłynął się w czarnej mgle.

- Yahiro - powiedziała z łzami w oczach - Nie ... Jak on mógł !

-Nic mi nie będzie-powiedział.
Wiedział, ze to nieprawda. Przyjrzał sie ranie i po chwili zniknęła.
-Widzisz?

- Nie prawda - powiedziała - masz w sobie trucizne ! Ona cię zabije - załkała

Ból wstrząsnął jego ciałem. Padł na ziemię, podtrzymując się zdrową ręka. Spojrzał na otwarta dłoń. Rana odtworzyła się, jeszcze bardziej krwawiąc.

Uklękłą przy nim . Wyjeła buteleczke z miksturką .
- Wypij to już !

Nie pytał się co to jest, wypił tylko cała zawartość nim zemdlał.

- Mam nadzieje że to pomoże - powiedział . lek przeciw truciźnie .

Otworzył oczy i zakrztusił się, przewracając sie na trawie. Spojrzał na dłoń. Rana wciąż była zielonkawa. Dotknął rany i zniknął w chmurze czarnej mgły.

z.t

- Yahiro ?! - krzyknęła
Nie mogła nic zrobić . Potem poczuła jka ktoś łapię ją od tyłu . Wrzasnęła ale ten ktoś zniknąłrazem z nią.
z.t

Usiadła na środku polany . Zamknęła oczy i zaczęła wspominać .

Siedziała spokojnie patrząc na trzymaną w ręku czarną róże której kolce wbijały się jej w dłoń . Zamknęła oczy i pozwoliła by krew spływała z jej dłoni . Słyszała jak coś w jej głowie mówi cały czas : Krew , krew ! Zabij !

Wtedy zobaczyła Keia . Wszedł a jego oczy były czarne .
- Kei ? - spytała .
Wtedy poczuła jak ktoś krzyczy w jej umyśle . Złapała się z auszy starając się zatkać ten krzyk .
- Nie !  Przestań  !- krzyczała